Łowczy Jan Świderski otrzymał najwyższe wyróżnienie przyznane przez Polski Związek Łowiecki podczas jubileuszowej gali w Osadzie Wypoczynku i Zdrowia „Modrzewiowe Wzgórze” w Faściszowej z okazji 55-lecia powstania Koła Łowieckiego „Melsztyn” w Zakliczynie. Medal o intrygującej nazwie „Złom” wręczył zasłużonemu łowczemu prezes Okręgowej Rady Łowieckiej Roman Bukowski. To pierwsze indywidualne wyróżnienie tej najwyższej  rangi w zakliczyńskim kole. Drugim uhonorowanym działaczem KŁ Melsztyn został Antoni Wypasek z Faściszowej, który otrzymał srebrny Medal za Zasługi Łowieckie.

Jubileusz został w zeszłym roku odroczony, wszak 55-lecie istnienia datuje się od 1960 roku, kiedy to KŁ „Melsztyn” wyłączył się z KŁ „Szarak” w Tymowej, przejmując część jego terytorium. Zarząd Koła postanowił urządzić główne uroczystości w w tym roku, w sobotę 28 maja z udziałem blisko setki działaczy Koła i zaproszonych gości.

W tym uroczystym dniu uczestnicy święta z pocztem sztandarowym i sygnalistami na rogach spotkali się najpierw w kościele Sióstr Bernardynek w Kończyskach na Mszy św. Prezes Koła Stanisław Nosek odczytał nazwiska myśliwych, którzy odeszli na zawsze, w ich intencji odprawiona została Eucharystia, którą koncelebrowali kapelan Sióstr o. Bonawentura Nosek i kapelan okręgu tarnowskiego PZŁ ks. Jan Ćwik, który wygłosił okolicznościową homilię. Opiekun duchowy łowczych, po odmówieniu Litanii Loretańskiej, poprowadził zgromadzonych w procesji.

Po błogosławieństwie przy domku myśliwskim odsłonięty został pomnik (przypominający wieżę melsztyńską) w intencji zmarłych działaczy koła. Kamienny obelisk poświęcił ks. Ćwik, zabrzmiały rogi, zaś Maja Świderska odczytała swój wiersz ułożony z tej okazji. Okazały gnejs przekazał przedsiębiorca Józef Świderski, należący do KŁ Melsztyn. Po tej ceremonii prezes Stanisław Nosek (od trzech 5-letnich kadencji na czele zakliczyńskich myśliwych)  zaprosił do wnętrza Domu Myśliwskiego na zwiedzanie obiektu, po czym udano się samochodową kawalkadą do „Modrzewiowego Wzgórza” na uroczystą Jubileuszową Galę.

Gości powitali gospodarze Osady, państwo Hanna i Zdzisław Jaroszowie, zapraszając do stołów w pięknej sali balowej, wystrojonej jubileuszowymi elementami: myśliwskimi trofeami i obrazami. Po przyznaniu wspomnianych wysokich odznaczeń, nastąpiła seria gratulacji i podziękowań ze strony władz związkowych, samorządowych i zaprzyjaźnionych kół. Gratulowali (bynajmniej nie z pustymi rękami) starosta brzeski Andrzej Potępa i burmistrz Dawid Chrobak, prezesi i przedstawiciele kół: KŁ Hubertus z Brzeska. KŁ Szarak z Tymowej, KŁ Sokół z Krynicy, KŁ Sokół z Bochni i KŁ Jaźwiec z Tarnowa, powiatowy lekarz weterynarii Paweł Wałaszek, pracownicy nadleśnictwa. Obecni byli dyrektorzy szkół współpracujących z łowczymi i sąsiedzi Domku Myśliwskiego w Kończyskach. Wszyscy uczestnicy jubileuszu otrzymali od Zarządu pamiątkowe odznaki w etui i długopisy z okolicznościowym nadrukiem.

Zanim rozpoczęto biesiadę myśliwską, Przemysław Styrkosz przedstawił multimedialnie szeroką działalność Jubilata na przestrzeni lat, odkąd śp. Łucjan Lasota zainspirował kolegów do założenia autonomicznego Koła o nazwie „Melsztyn”. Ciekawostką okazał się stan pogłowia leśnej zwierzyny w ciągu tego okresu, np. w latach 70. odstrzelono w ciągu roku 99 szaraków, a w tym sezonie… ani jednego. Ten narzucony z własnej woli zakaz polowania na zająca przyczynia się do powolnej, ale skutecznej odbudowy tego gatunku w naszych lasach.

Miłą niespodzianką okazał się „branżowy” tort wniesiony z płonącymi racami. Wrażenie zrobił też ogromny, upieczony dzik. Na stole, rzecz jasna nie mogło zabraknąć i innej dziczyzny. Biesiadę myśliwską animowali muzyk Tadeusz Malik i Kazimierz Dudzik - dyr. ds. rozwoju Osady, zapraszając do zabawy i tańca. Gospodarze „Modrzewiowego Wzgórza” zadbali o odpowiednią oprawę jubileuszu, menu i klimat. Ostatni goście opuścili faściszowski Pensjonat grubo po północy.

PS. Dla wnikliwych - geneza najwyższego odznaczenia PZŁ „Złom”, które otrzymał łowczy Świderski. Po strzeleniu przez myśliwego każdej sztuki zwierzyny grubej (obecnie również za drapieżniki drobne) powinien być wręczony złom. Jak sama nazwa wskazuje, złom jest ułamanym (nie uciętym) kawałkiem gałązki do 30 cm długości z drzew, krzewów lub innej roślinności charakterystycznej dla danego łowiska. Nie powinno się dawać złomu z jałowca (nie można go ułamać) jak również z osiki, gdyż legenda głosi, że na niej powiesił się Judasz.

Po skończonym miocie myśliwy staje od strony grzbietowej strzelonej i ułożonej na prawym boku zwierzyny. Łowczy lub prowadzący polowanie ułamuje kawałek gałązki. Następnie, lekko maczając złom w farbie ubitej zwierzyny, podaje go na kapeluszu lub nożu myśliwskim trzymanym w lewej ręce, szczęśliwemu łowcy życząc mu: "Darz Bór". Myśliwy odłamuje ze złomu dwie części. Jedną wkłada do pyska zwierzyny jako ostatni kęs, drugą kładzie na ranie postrzałowej, a resztę wkłada za wstążkę kapelusza po prawej stronie. Złom wręcza się za każdą sztukę zwierzyny grubej i drapieżników na danym polowaniu. Po przyjęciu złomu przez myśliwego, koledzy obecni na polowaniu gratulują mu sukcesu łowieckiego myśliwskim pozdrowieniem "Darz Bór". Przy wręczaniu złomu za strzelenie drapieżnika nie należy wkładać do pyska ostatniego kęsa. Myśliwy nosi złom do końca polowania. Na polowaniu indywidualnym myśliwy zobowiązany jest do podzielenia się złomem z ubitą zwierzyną. Po dojściu strzelonego zwierza myśliwy winien zdjąć nakrycie głowy i chwilą zadumy uczcić jego śmierć.