Groby Pańskie w naszych świątyniach są symbolami, które przyciągają wiernych, zmuszając do zadumy i refleksji. Corocznie przy franciszkańskim klękał śp. Jerzy Grałek, aktor Starego Teatru, zmarły 15 lutego br., znany z wielu kreacji, jak np. w „Panu Tadeuszu” Andrzeja Wajdy czy „Śmierci jak kromka chleba” Kazimierza Kutza i kilkudziesięciu innych filmowych i scenicznych, często odwiedzający za życia Roztokę, gdzie zamieszkiwał w wolnych chwilach swoją chatkę. Pamiętam go ze środowego jarmarku, na który wybierał się z nieodłącznym wiklinowym koszykiem. Takim wielkim, na ziemniaki. Do tego koszyka z naddunajeckiej faszyny wkładał również na Wielkanoc święconkę i udawał się w Wielką Sobotę do franciszkańskiego kościoła pw. Matki Bożej Anielskiej, by świąteczne jadło poświęcić i pomodlić się przy Grobie z figurą umęczonego Chrystusa.

W ostatnich latach na wielkanocnej kompozycji Grobu Pańskiego odciska się ręka i talent o. Tomasza Michalika OFM, wikariusza parafii i opiekuna Liturgicznej Służby Ołtarza. W zeszłym roku internauci wybrali jego projekt jako najpiękniejszy w specjalnym plebiscycie. W tym roku wizerunek Grobu przedstawiał się równie imponująco: efektowna kolumnada z sekwencją „Oto Miłość Miłosierna”, na tle muru zapewne Świątyni Jerozolimskiej, figura Chrystusa na katafalku w otoczeniu pięknych kompozycji roślinnych, całość umiejętnie i ze smakiem wyeksponowana, podświetlona zmiennym światłem, blaskiem świec i oliwnymi lampkami.

Zresztą obejrzyjcie go sami. Robi wrażenie...