Pewien poeta napisał:
„Bo jestem mniejszy niż ziarnko piasku,
mniejszy niż gwiezdny pyłek w kosmosie
wobec potęgi i mocy Stwórcy,
co decyduje o moim losie”.

Droga Rodzino Św. Pamięci Dyrektora Sylwestra Gostka, Nauczyciele, Pracownicy Obsługi, Rodzice i Uczniowie Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Paleśnicy!

Utrata najbliższych osób z kręgu rodziny, przyjaciół, czy znajomych jest zawsze największym przeżyciem. Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.

Jeszcze kilka dni temu rozmawialiśmy razem o przyszłości naszej gminnej edukacji, stojących przed nami zadaniach i wyzwaniach. Dyrektor jak zawsze, odnosił się z wielką charyzmą i troską do wszelkich spraw związanych z działalnością nie tylko swojej szkoły. Zespół Szkół i Przedszkola w Paleśnicy, całą jego strukturę budował od fundamentów, nadzorował, organizował i kierował całokształtem działalności doprowadzając do wielu jego sukcesów na arenie gminnej, powiatowej, wojewódzkiej i ogólnopolskiej. Stworzył zespół ludzi, którzy wspierali Go i wierzyli w skuteczność Jego zarządzania i kierowania. Wspierał ich rozwój i motywował do podejmowania różnych zadań służących ogółowi społeczności, w której żył, pracował i mieszkał. Działał z troską o dobre wychowanie i przygotowanie do dalszej edukacji największego skarbu społecznego, jakim jest młode pokolenie. To była Jego Mała, Wielka Ojczyzna. Jego zawodowa i życiowa pasja. Był zawsze tam, gdzie widział potrzebę niesienia pomocy innym. Wspierał czynnie każdą akcję charytatywną organizowaną na naszym terenie. Odszedł, ale Jego duch będzie zawsze obecny wśród nas, w pamięci pokoleń, którym poświęcił swoją życiową pasję i powołanie, by stawali się mądrzejsi, lepsi i bogatsi, wyposażeni w umiejętności potrzebne w dalszej nauce, pracy i życiu. Wymagający Dyrektor, ale dobry, serdeczny Kolega, surowy, ale sprawiedliwy Nauczyciel i Wychowawca, troskliwy Mąż i Ojciec. Odszedł pozostawiając po sobie ślad w naszej pamięci jak napisała Wisława Szymborska: „Ktoś tutaj był i uporczywie Go nie ma”……., a antyczny poeta Horacy powiedział: „Nie wszystek umrę” („Non Omnis Moriar”). Widocznie Bóg tak chciał………….

„Jesteś tam, gdzie nas wciąż jeszcze nie ma.
Twego życia – tu został poemat...
W nas wyryte Twoje jest spojrzenie,
gesty, czyny oraz głosu brzmienie”.

Proszę przyjąć od nas wyrazy szczerego i serdecznego współczucia.

Zdzisław Górnikiewicz z rodziną.

Stróże 28 stycznia 2017 roku.