Zakliczyn

Minęło kilkanaście dni od Narodowego Dnia Niepodległości. My, tutaj w Zakliczynie, obchodziliśmy święto 11 listopada uroczyście w ramach bogatego programu na który zapracowali liderzy oraz instytucje społeczności lokalnej. Wspomnę kolejny sukces dzieci i młodzieży oraz ich opiekunów z Zespołu Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Zakliczynie w konkursie wieńców nagrobnych „Żołnierska pamięć” – najpiękniejsze wieńce po raz kolejny, Sztafetę Pamięci „Łowczówek – Zakliczyn” wymyśloną prawie 14 lat temu przez Janusza Flakowicza i wraz opiekunami i członkami SKK-T PTTK „Compass” przy ZSPiG w Zakliczynie po raz trzynasty z pomocą i udziałem partnerów z kraju i zagranicy zorganizowaną w sposób perfekcyjny, 21. Bieg Niepodległości w Zakliczynie animowany przez Stowarzyszenie „Sokół” w Zakliczynie, uroczystości religijno – patriotyczne w kościele pw. św. Idziego z sugestywną homilią ks. proboszcza Pawła Mikulskiego, koncertem pieśni patriotycznych Chóru Nauczycielsko – Uczniowskiego oraz manifestacją pod pomnikiem „Trzech krzyży” na Rynku z udziałem posła Michała Wojtkiewicza, władz samorządowych z burmistrzem Dawidem Chrobakiem i przewodniczącą Anną Moj, radnymi Rady Powiatu Tarnowskiego, radnymi Rady Miejskiej, kierownikami jednostek organizacyjnych Gminy, pocztami sztandarowymi NSZZ „Solidarność” RI – koło gminne Zakliczyn, OSP Zakliczyn oraz szkół; ZSP IM. J. Piłsudskiego, szkół podstawowych z Zakliczyna i Stróż oraz Gimnazjum w Zakliczynie i ZS-P w Paleśnicy, Strażacką Orkiestrą Dętą „Filipowice” oraz grupką mieszkańców Zakliczyna i okolic.

W Sali im. S. Jordana zobaczyliśmy widowisko teatralne „Wiatr wolności – wymarsz” będące efektem warsztatów z udziałem naszej, zakliczyńskiej, zdolnej młodzieży, a zrealizowane przez Stowarzyszenie „Teatr Nie Teraz”, przy pomocy ZCK, w reżyserii Tomasza A. Żaka oraz aktorów: Magdaleny Zbylut, Agnieszki Rodzik, Ewy Tomasik i Przemysława Sejmickiego. Widowisko zostało oparte na reportażu wojennym Juliusza Kadena – Bandrowskiego i kto był na zakliczyńskiej premierze, to mógł dostrzec nie tylko kunszt artystyczny aktorów, dbałość o detale w reżyserii ale również, co jest niezwykle trudne i ważne stworzenie autentycznej, odpowiadającej epoce scenografii z pomocą przecież dość skromnych środków do tego użytych. Można by tak jeszcze mnożyć to jak pięknie i bogato obchodziliśmy Narodowy Dzień Niepodległości, wszak warto by dodać Święto Patrona organizowane przez ZSP im. J. Piłsudskiego, akademie szkolne, konferencje popularno - naukowe czy polsko – węgierską szkołę patriotyzmu realizowaną od 8 lat przez Janusza Flakowicza i gości z Jászfényszaru w ramach ich przyjazdu na Sztafetę Pamięci. Mamy prawo do dumy i satysfakcji, a możemy mieć jeszcze więcej....

Obertyn

Ta miejscowość położona na historycznym Pokuciu w województwie ruskim do czasów rozbiorów, w okresie międzywojennym w województwie Stanisławowskim, dziś na Ukrainie w obwodzie Iwano – Frankowskim jest ważna dla pamięci historycznej regionu Tarnowskiego. Tam 485 lat temu hetman Jan Tarnowski odniósł spektakularne i bardzo ważne dla losów ówczesnej Rzeczypospolitej zwycięstwo nad mołdawskim wojskiem hospodara Piotra Raresza, zwanego także Petryłą, a czasami Petrułą. O Bitwie pod Obertynem poprzedzonym odsieczą Tarnowskiego w Gwoźdźcu (tym na Pokuciu Gwoźdźcu), napiszę w innym artykule. Teraz chciałbym skoncentrować się nad tym, co dzieje się teraz i tam w Obertynie. Jest tam w Obertynie grupa Polaków, którzy kultywują pamięć historyczną i kulturową Pokucia mierząc się przy tym z wcale nie łatwą rzeczywistością. Na czele tej grupy stoi Julia Mieńszykowa, na co dzień bibliotekarka i prezes Towarzystwa Kultury Polskiej na Ukrainie im. F. Karpińskiego - Oddział Obertynie. Jak twierdzą w Obertynie, pani Julia to jednoosobowa instytucja, bez której trudno wyobrazić sobie cokolwiek, co by się wydarzyło i mało związek z polską historią i kulturą. To przede wszystkim dzięki pani Julii 11 listopada w kościele pw. św. Piotra i Pawła w Obertynie dzieci zaprezentowały krótką akademię z okazji Święta Niepodległości, a szczególnie proszę zwrócić uwagę na wiersz w wykonaniu starszej kobiety: https://www.facebook.com/Obertyna/?fref=nf
Nie jest łatwo nie tylko z prozaicznych względów jak środki organizacyjne i techniczne, miejsce spotkań, ale tych istotniejszych z finansami w roli głównej. Tak. Ktoś powie, że u nas się też nie przelewa, ale to zupełnie inny poziom te nasze problemy i problemy Polaków za wschodnią granicą: to tak jakbyśmy cofnęli kalendarz o kilka dekad wstecz i na nowo weszli w tamten krajobraz. Z Obertyna do Polski chciałaby przyjechać 18 osobowa grupa polskich dzieci i młodzieży na Światowe Dni Młodzieży i na razie szukają na to pieniędzy, bo taka wyprawa to gdzieś około 1 tysiąca złotych na osobę lekko licząc, co w tamtych realiach jest gigantyczna kwotą. Za chwilę, czyli w sierpniu 2016 roku obchodzić będziemy 485 rocznicę Bitwy pod Obertynem i warto byłoby tam pojechać, aby wraz z miejscowymi przygotować na uroczystości kopiec na Wzgórzu Obertyńskim upamiętniającym to historyczne wydarzenie – to byłaby piękna lekcja historii również przede wszystkim dla naszej młodzieży. Zbliża się dzień św. Mikołaja, pewnie niewiele by to kosztowało, by na św. Mikołaja lub pod choinkę wysłać polskim dzieciom na przykład książki, może jakieś albumy… Prezes Julia Mieńszykowa była w Zakliczynie dwukrotnie przy okazji zaproszenia przez władze Gminy i radnego RPT Kazimierza Kormana delegacji z Obertyna na Święto Fasoli ubiegłoroczne i tegoroczne. Bardzo by chciała, aby podpisać porozumienie pomiędzy jej Stowarzyszeniem, a Stowarzyszeniem „Klucz”. My też byśmy chcieli zawrzeć takie porozumienie, ale nie tylko po to, aby „odfajkować sprawę”, ale żeby wynikały z tego konkretne działania. Pomóżmy najpierw młodzieży polskiej z Obertyna w przyjeździe na Światowe Dni Młodzieży w lipcu przyszłego roku, a potem w sierpniu pojedźmy uczcić 485 rocznicę Bitwy pod Obertynem.
Czasami namawia nas ktoś do pomocy potrzebującym w różnych regionach świata i pewnie dobrze, ale być może warto pomagać tym, którzy tak bardzo bezimienni nie są i Polskę mają w serduchu głęboko na co dzień, a nie tylko od przysłowiowego wielkiego dzwonu.

Jeśli macie w tej ważnej i przede wszystkim dobrej sprawie coś do zaoferowania (a wierzę że tak jest) to zapraszam do ratusza – razem na pewno coś konkretnego wymyślimy - dodam, że już pewne działania rozpoczęliśmy. Temat dziś otwieram i będę do niego powracał z kolejnymi informacjami.