Mój przełożony, burmistrz Dawid Chrobak, udzielił mi krótkiego urlopu wypoczynkowego – wracam do pracy 7 września, w związku z tym korzystam z okazji, aby przypomnieć zasady obowiązujące w mediach informacyjnych wydawanych przez Zakliczyńskie Centrum Kultury, to jest w miesięczniku „Głosiciel” oraz portalu Zakliczyninfo.
Dobiega końca 8 edycja Festiwalu “Emanacje” poświęcona pamięci Krzysztofa Pendereckiego, zatytułowana symbolicznie „Artysta – Dzieło – Spotkania”. Podczas tegorocznej edycji zabrzmiało w znakomitych interpretacjach wiele utworów solowych i kameralnych Mistrza, od pierwszej w kata-logu dzieł Sonaty na skrzypce i fortepian po IV Kwartet smyczkowy, którego powstanie przerwała śmierć Artysty. Koncert finałowy 30 sierpnia zapowiada się niezwykle imponująco i refleksyjnie. W sali koncertowej Europejskiego Centrum Muzyki zabrzmią dzieła intymne, najbardziej osobiste, pełne kontemplacyjnego zamyślenia – swoista “musica domestica” Pendereckiego.
Twórczość kameralna zajęła w latach 90-tych ważne miejsce w twórczości kompozytora. Określana przez krytyków „ścieżką obok głównej drogi”, była w rzeczywistości ważnym nurtem działań, o czym świadczą słowa Twórcy: „Pomimo, że muzyka kameralna jest dla mnie najważniejsza, to zawsze pisałem ją po drodze. Teraz staje się coraz ważniejsza. Początkowo pewne motywy, niewykorzystane fragmenty większych utworów stawały się zalążkiem utworów kameralnych. Obecnie muzyka ta ma swoje własne życie”.
Czytaj więcej: Finał Emanacji - Pendereckiego „Musica Domestica”
Marek Niemiec, bo o nim mowa, został dyrektorem Gminnego Centrum Kultury i Turystyki w 1991 roku i pełnił tą funkcję do końca 1999 roku. Po śmierci Krzysztofa Chmielowskiego w 2006 roku powrócił do „Głosiciela” i pełnił w gminnej gazecie funkcję redaktora naczelnego do 18 sierpnia 2020 roku. Na dzień przed odejściem Marka z ZCK przygotowaliśmy mu skromne pożegnanie (takie covidowe czasy) w ratuszu z udziałem pracowników Zakliczyńskiego Centrum Kultury, przewodniczącej miasta Zakliczyn Ewą Bardon, chórmistrzem Chóru „Cantando canzoni” Adamem Pyrkiem i reprezentacją Chóru oraz Agatą i Stanisławem Nadolnikami.
Czytaj więcej: Ponad 21 lat w służbie zakliczyńskiej kultury
Jedna z 18 najważniejszych bitew, która decydowała o losach świata – Bitwa Warszawska oznaczona datą 15 sierpnia 1920 roku, znana u nas jako „Cud nad Wisłą”.
Skąd wzięła się ta nazwa ? Postaram się na to pytanie odpowiedzieć.
Zacznijmy od tego, że sierpień w polskiej tradycji chrześcijańskiej jest miesiącem Maryjnym; 2 sierpnia przypada święto patronalne w kościołach i klasztorach franciszkańskich – wspomnienie Matki Bożej Anielskiej, 5 sierpnia to święto Matki Bożej Śnieżnej obchodzone w rocznicę poświęcenia rzymskiej Bazyliki Najświętszej Maryi Panny, 13 sierpnia przypada święto Matki Bożej Kalwaryjskiej, które jest świętem archidiecezji krakowskiej, dlatego na chwilę dłuższą zatrzymajmy się przy tej dacie. Matka Boża Kalwaryjska zwana też Matką Boską Płaczącą, której wizerunek znajduję się w bocznej kaplicy bazyliki Matki Bożej Anielskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej, przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem. Według legendy, 3 maja 1641 Stanisław Paszkowski z Brzezia Paszkowskiego podczas modlitwy zauważył spływające z oczu Matki Bożej krwawe łzy. Tradycja głosi, że Stanisław Paszkowski wyruszył z obrazem do Marcyporęby, jednak w czasie podróży poczuł, że jakaś siła kieruje go w zupełnie inną stronę, niż zamierzał. Wędrując, dotarł do sanktuarium kalwaryjskiego. Zrozumiał wtedy, że wolą Bożą jest, aby wizerunek płaczącej Matki Bożej spoczął właśnie w tym miejscu. 22 sierpnia obchodzimy święto Najświętszej Maryi Panny Królowej (nie mylić ze świętem MP Królowej Polski). Wspomnienie Maryi Królowej zostało wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa XII encykliką Ad caeli Reginam (Do Królowej niebios), wydaną 11 października 1954 roku, w setną rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi. 26 sierpnia mamy święto Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej. 15 sierpnia obchodzimy Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, zwane też świętem Matki Bożej Zielnej.
Szanowni rolnicy, mieszkańcy miasta i gminy Zakliczyn,
Rok 2020 jest rokiem szczególnym, rokiem gdzie plany wydarzeń rewiduje COVID – 19. Tradycją w naszej gminie, w ostatnich latach, była organizacja Dożynek Gminy Zakliczyn podczas których wspólnie świętowaliśmy i dziękowaliśmy za zebrane plony. Wiem że koronawirus nie zwalnia rolników z ciężkiej pracy, która daje naszej Ojczyźnie bezpieczeństwo żywnościowe – za to chciałem Wam w imieniu społeczności gminnej serdecznie podziękować. Wiem też, że musimy przestrzegać rygorów sanitarnych, aby nie narażać mieszkańców na niebezpieczeństwo, dlatego podjęliśmy decyzję, że w tym szczególnym czasie nie będziemy organizować tradycyjnych dożynek.
Czytaj więcej: Symboliczne Dożynki Gminy Zakliczyn w czasach Covid - 19
Rozmowa czworga - Kwartety przełamujące konwencje
Najbliższy koncert odbywający się w ramach lusławickiego festiwalu "Emanacje" w niedzielę 9 sierpnia o 19:00, ponownie wypełni muzyka Beethovena i Pendereckiego – twórców przekraczających granice, wytyczających nowe drogi, zmieniających oblicze muzyki. W roku 250. rocznicy urodzin Beethovena oraz śmierci Krzysztofa Pendereckiego ich muzyka wybrzmiewa w szczególnie wymowny sposób. Meccore String Quartet, jeden z najznakomitszych kwartetów smyczkowych w Europie, wykona dzieła kameralne obu kompozytorów.
18 lipca 2020 swoje 100 urodziny obchodziła rodowita zakliczynianka pani Janina Wesołowska. Janina Wesołowska z domu Jarosz, urodziła się 18 lipca 1920 roku w Zakliczynie w rodzinnym domu przy ulicy Józefa Piłsudskiego, jako najstarsza córka Franciszka i Marii Jarosz (z domu Krupska).
W rodzinie Jaroszów na świat przyszło czworo dzieci; wspomniana Janina, następnie Kazimierz (zginął w Powstaniu Warszawskim), Antoni (ur. 24.02.1922, obecnie mieszka w Gdańsku) i Stanisława (ur. 20.02.1924, zm. 2010 r.).
Pijemy od zawsze
Ze zjawiskiem obrotu alkoholem na ziemiach polskich wiąże się problem tzw. propinacji - wyłącznego prawa pana do produkcji i sprzedaży trunków chłopom zamieszkującym w obrębie jego dóbr oraz obowiązek kupowania przez chłopów określonych z góry, a zazwyczaj nadmiernych ilości alkoholu w pańskiej karczmie. W XVI wieku i następnych stuleciach feudalny przymus propinacji rozwinął się w całej pełni. W wielu dobrach za jedno z cięższych przestępstw uważane było korzystanie z "cudzej karczmy". Chłop, który z "uszczerbkiem pańskiej intraty" korzystał z usług karczmy nienależącej do jego pana, otrzymywał porcję plag lub był osadzony w dybach lub gąsiorze. Dworskie browary zaczęły zyskiwać większe znaczenie w XVI wieku. Jednocześnie szlachta zaczęła ograniczać sprzedaż piwa miejskiego. Ten trunek był bardzo popularny nie tylko wśród męskiej populacji. Znane są historyczne zapiski uchwał miejskich zakazujących spożywania piwa przez kobiety będące w ciąży.
Ludwig van Beethoven to jeden z najbardziej odkrywczych kompozytorów. Zakończył wiedeński klasycyzm i utorował drogę romantyzmowi. W 2020 roku przypada 250. rocznica urodzin tego wielkiego kompozytora. Beethoven to twórca inspirujący całe generacje kompozytorów. Beethoven to dla Pendereckiego twórca ważny. Jak mawiał: „Kocham Beethovena”. Tegoroczna edycja festiwalu EMANACJE Artysta – Dzieło – Spotkania poświęcona pamięci zmarłego w tym roku Krzysztofa Pendereckiego prezentuje utwory kameralne obu twórców w wykonaniu wybitnych muzyków młodego pokolenia. Choć zaliczany jest do klasyków wiedeńskich, w swojej muzyce bezapelacyjnie przełamywał i wykraczał poza klasyczne ramy. Beethoven zrewolucjonizował niemal każdy tworzony przez siebie gatunek, szczególną zaś przestrzenią zmian stały się jego kwartety smyczkowe. W XX wieku muzyka daleko odbiegła od harmonicznych i formalnych wzorców Beethovena, a kwartet smyczkowy nareszcie został uwolniony od porównań z późnymi dziełami ostatniego klasyka. Kwartet smyczkowy niezwykle związany z konwencją gatunkową postrzegany jest w muzyce współczesnej jako „bastion tradycji”. Gatunek ten na powrót stał się medium osobistej wypowiedzi kompozytorskiej. Właśnie temu zrównoważonemu brzmieniowo, arcyklasycznemu składowi instrumentalnemu twórcy współcześni powierzali i nadal powierzają najintymniejsze uczucia.
W twórczości Krzysztofa Pendereckiego wiolonczela zajmuje miejsce szczególne, będąc główną bohaterką licznych kompozycji solowych, kameralnych i orkiestrowych tego wybit-nego kompozytora. Najbliższy koncert w ramach festiwalu Emanacje wypełni muzyka wiolonczelowa. 26 lipca o 19:00 w Lusławicach wraz z Polish Cello Quartet wystąpią młodej generacji wiolonczeliści, absolwenci programów edukacyjnych Europejskiego Centrum Muzyki.
Niejeden instrument można nazwać ulubionym instrumentem Pendereckiego. Na początku były skrzypce, które stały się narzędziem pracy codziennej. Później mistrzowska gra Jean Pierre’a Rampala przyniosła fascynację kompozytora fletem, a dzięki Sharon Kam, szczególne miejsce w twórczości Pendereckiego zajął klarnet. Zamiłowanie kompozytora do wiolonczeli zrodziło się z podziwu dla sztuki kilku wirtuozów. Mistrzostwo Siegfrieda Palma obudziło zainteresowanie dla nieograniczonych możliwości tego instrumentu i eksperymentów sonorystycznych. Na wzbudzenie uczuć głębszych miało wpływ zetknięcie się z mistrzostwem Mścisława Rostropowicza, któremu dedykował kilka kompozycji. Uczniom rosyjskiego mistrza wiolonczeli, Iwanowi Monighettiemu, Borisowi Pergamenschikowi, Arto Norasowi zawdzięczamy najwspanialsze interpretacje dzieł wiolonczelowych Krzysztofa Pendereckiego. Podczas najbliższego koncertu zabrzmią dzieła ważne, przełomowe, stanowiące znaczące gesty twórcy wobec rozgrywających się ważnych wydarzeń w dziejach kraju, a także wyrażające najbardziej osobiste uczucia wobec najbliższych.
Serenata na trzy wiolonczele napisana w 2007 w prezencie urodzinowym dla swojej ukochanej żony, Elżbiety. Sięgając po serenadę kompozytor odwołał się do XVI-wiecznej tradycji pieśni miłosnej śpiewanej o zmroku pod oknem ukochanej kobiety. W wiekach późniejszych gatunek ten przeznaczony był na niewielki zespół instrumentalny. Serenatę Pendereckiego wykonali po raz pierwszy w Krakowie podczas urodzinowego przyjęcia Elżbiety Pendereckiej wybitni wiolonczeliści, przyjaciele kompozytora – Arto Noras, Iwan Monighetti i Andrzej Bauer.
Czytaj więcej: Polish Cello Quaret na Festiwalu Emanacje - muzyczna uczta na 8 wiolonczel
Rozlicz PIT Online z PITax.pl dla OPP.
Projekt realizujemy we współpracy z IWOP.