Na zaproszenie Pétera Szilárda – szefa Zespołu Folklorystycznego „Iglice” oraz władz samorządowych miasta i dyrektor Domu Kultury w Jászfényszaru Katalin Bordásné Kovács, w dniach od 20 do 22 października 2017 roku w zaprzyjaźnionym z gminą Zakliczyn węgierskim miasteczku przebywał Zespół Folklorystyczny „Gwoździec” z Kapelą Ludową, kierownik ZF „Gwoździec” Agatą Nadolnik i choreografem Januszem Cierlikiem, a także dyrektorem Zakliczyńskiego Centrum Kultury Kazimierzem Dudzikiem. Zakliczyńskie władze samorządowe reprezentował sekretarz gminy Janusz Krzyżak. Powodem wyjazdu na Węgry był udział ZF „Gwoździec” w 9 edycji Fény Fesztiwál (Festiwal Światła), a także rozmowy na temat poszerzenia współpracy kulturalnej pomiędzy instytucjami kultury oraz organizacjami pozarządowymi obu partnerskich miast.

W tej relacji chciałbym czytelnikom przybliżyć ideę owego Fény Fesztiwál. O ile ZF „Gwoździec” kilkukrotnie uczestniczył w owym przedsięwzięciu, o tyle ja miałem po raz pierwszy zobaczyć ten festiwal z bliska. Po pierwsze, to festiwal prezentujący bogactwo węgierskiej kultury ludowej, a oferta skierowana jest do najmłodszych mieszkańców naszego partnerskiego miasta i sąsiednich miast węgierskich. Po wtóre, prezentacje przygotowywane są pod okiem profesjonalnych instruktorów z najwyższą starannością. Miałem możliwość zobaczenia prób młodych artystów przed wejściem na scenę, gdzieś za Domem Kultury, na skrawku placu przy garażach. Po trzecie, do składu komisji konkursowej zaproszeni zostali profesjonaliści i taka też profesjonalna ocena została dokonana. Od godziny 14 – tej do późnego wieczora na scenie zaprezentowano ponad 40 solistów, zespołów tanecznych oraz muzykantów ludowych. Werdykt był tak bezdyskusyjny, że widownia bezapelacyjnie, coraz głośniejszym aplauzem nagradzała wykonawców, którzy po odbiór nagród wywoływani byli w kolejności, „od Brązowego, do Złotego Światła.” Nasi, występujący w „swojej kategorii” za taniec otrzymali „Złote światło”. Ta dziwna dla mnie nazwa festiwalu – Festiwal Światła, po zobaczeniu prezentacji stała się dla mnie zrozumiała. Od kultury ludowej i od szacunku do dziedzictwa narodowego wszystko co ważne i dobre się zaczyna – to jest właśnie to światło, a nagromadzenie światła w jednym miejscu w samej rzeczy festiwalem nazwać należy. Po zakończeniu festiwalu miałem okazję rozmawiać na ten temat z przedstawicielką jury i byłem pod wrażeniem znajomości elementów folklory Krakowiaków Wschodnich, no bo nasi najmłodsi z „Gwoźdźca” folklor Krakowiaków prezentowali w swoim programie.